تغییر مک‌آدرس در لینوکس

در مورد مک‌آدرس که چیه نیازی به توضیح نیست.. ویکیپدیا

میدونید که ادرس مک همواره هر دستگاهی آدرس منحصر به فرد خودش رو داره و شاید هویت دستگاه ماست اما در مواقعی لازم میشه که این آدرس رو تغییر بدیم (مثلا وقتی در یک شبکه مک‌بلاک داشته باشن و دسترسی دستگاهی رو بلاک کنن.)

برای تغییر آدرس مک در لینوکس یکی از ساده ترین روش ها استفاده از ifconfig هست. خب قبلا ازین دستور استفاده های دیگری میکردیم الان این کاربرد هم بهش اضافه کنیم. ساختار کلی دستور به صورت زیر میشه :

sudo ifconfig eth0 hw ether newaddress

دستور بالا تقریبا واضح هست. دقت داشته باشید که نیاز به اجرای دستور به عنوان کاربر روت سیستم هست. بجای eth0 کارت شبکه ی مورد نظر خودتون رو وارد کنید (که معمولا همینه) و به جای newmacaddress یک مک آدرس معتبر از لحاظ ساختار وارد کنید... ساختار مک‌آدرس

برای مثال دستور پایین یک دستور ولید برای استفاده است :

sudo ifconfig eth0 hw ether 20:d3:44:51:f1:d7

ضمنا این تغییر با بارگذاری مجدد سیستم به حالت قبل برمیگرده و آدرس اصلی دستگاه دوباره روی سیستم قرار میگیره.
:)

آرگومان‌ها در خط فرمان لینوکس

وقتی یک اسکریپت شل مینویسید، یکی از متداول ترین کارها گرفتن داده از کاربران در همان دستور اصلی است.برای مثال با دستور زیر نام دایرکتوری  را  به cd میفرستیم:

cd mydir

در بش، برای دسترسی به نام آرگومانها، شماره‌ی آرگومان را بعد از $ مینویسیم. مثلا اگر Dariush را به اسکریپتی به نام myscript بفرستیم، با $1 به آرگومان فرستاده شده که اولین آرگومان ماست دسترسی داریم :

#!/usr/bin/env bash

echo "Hello, $1"

که با اجرای آن عبارت Hello, Dariush در خروجی استاندارد چاپ میشود و همینطور اگر تعداد آرگومان ها بیشتر باشد، شماره ی آرگومان مورد نظر  پس از $ مقدار آن آرگومان را در دسترس قرار میدهد.

همچنین :

آرگومان$# : این متغیر تعداد آرگومان‌های ارسال شده به اسکریپت را در خود ذخیره میکند.

آرگومان$* : این متغیر، تمام آرگومان‌های ارسال شده به اسکریپت را به عنوان یک رشته در خود ذخیره میکند.

آرگومان$0 : با این متغیر به نام اسکریپتی که اجرا شده دسترسی خواهید داشت.

متغیر محیطی PAGER

شاید شما هم به این فکر کرده باشید که خیلی از نوشته هایی که خط فرمان برای ما باز میکند مانند صفحات man، انتخاب ابزار نمایشش چطوریه. PAGER  یکی از متغیرهای محیطی تو لینوکسه  که ابزار نمایش این متون رو مشخص میکنه که معمولا پیشفرض روی less تنظیم شده است. برای سیستم خودتون رو چک بکنید :

echo $PAGER

خب میتونید تغییرش بدید به more یا هرچیز بهتری که میشناسید :

PAGER=more

یا اگر راضی نبودید برگردید به همون ابزار پیش فرض. :)

مدیربسته‌‌ npm

مدیریت وابستگی های سیستم های نرم افزاری در چند سال اخیر باایجاد ابزارهایی کارآمد برای برنامه نویسان کار را بسیار ساده و منظم کرده است و البته پشتیبانی جامعه ی کاربران بزرگی که بسته‌های نرم‌افزاری خود را بصورت منبع باز در اختیار سایرین قرار میدهند نیز در کیفیت و کارآمدی کدهای برنامه ها نقش به سزایی داشته اند.

npm مدیر بسته ی پیش فرض برای nodejs است که از نسخه ی 0.6.3 به همراه نود نصب میشود. npm در خط فرمان اجرا میشود و وظیفه ی آن نصب پکیج‌های منتشر شده در npmjs، مدیریت بسته های نصب شده و همچنین مدیریت وابستگی ها است و یکی از دلایل محبوبیت نود در سالهای اخیر نیز همین مدیربسته ی کار آمد بوده است.

Yakuake، ترمینالی خوشمزه

بین صحبت با دوستا بهش برخوردم. Yakuake شبیه ساز ترمینالی که یاد و خاطره ی بازی ها و فیلم های علمی‌تخیلی رو در آدم زنده میکنه و البته تو چند ساعتی که در کنار همیم بسیار کاربردی و خوب بوده :)

این هم یک بخشی از پروژه ی kde و ترمینالی سبک برپایه ی konsole هست که پیشتر ازش گفته بودم و اگر رو سیستمتون نصب داشته باشید yakuake هم با پروفایل شخصی سازی شده ی اون اجرا میشه.

این شبیه ساز ترمینال بصورت دراپ داون روی سیستم باز میشه و همین ویژگی متفاوتش نسبت به ترمینال های مرسوم بین کاربراست.

برای نصب روی اوبونتو دستور پایین رو بزنید تا از مخازن نصبش کنید :

sudo apt-get install yakuake

و اجراش کنید. در اولین اجرا ازتون میخواد که یک کلید میانبر براش تعریف کنید. من ctrl + alt + p رو تعریف کردم و شما هم کلید دلخواهتون رو استفاده کنید. من این کلید رو گذاشتم چون ترجیح میدم در استفاده های طولانی مدتم از ترمینالی مثل konsole استفاده کنم و میانبر اصلی ترمینال رو دستکاری نکنم.

SimpleHTTPServer، وب سروری برای لحظات بی وب سروری

امروز در تکاپو برای تست یک پروژه ی آنگولار بودم که متوجه شدم سیستم رو نو نوار کردم و هیچ وب سروری نصب نیست و اینترنتم در دسترس نیست!

خوشبختانه روی اوبونتو و تقریبا همه ی دیسترو های گنو/لینوکس، پایتون بصورت پیش فرض نصب شده که همراه خودش ماژول SimpleHTTPServer هم داره و امکانات یک وب سرور ساده رو در اختیار شما میزاره.فقط کافیه از ترمینالتون به دایرکتوری مورد نظرتون برید و این دستور رو بزنید :

python -m SimpleHTTPServer 8000

 

که بجای 8000 شماره ی پورت دلخواه خودتونو وارد کنید.

حالا روی localhost:8000 پروژه ی خودتونو ببینین.

تمام:)